Droge lente, natte koningsdag

Het is droog, al sinds de zomer van vorig jaar zijn we verbaasd over deze omwenteling in onze natuur. Knisperend geel gras onder de slippers dat deed denken aan de vakanties uit mijn kindertijd in Frankrijk, BBQ feestjes waren makkelijk een week vooruit te plannen, de koeien zijn nog nooit zo laat in het jaar van de wei terug naar stal gekomen en laaggelegen percelen land waren ineens gewoon bereikbaar met de trekker zonder het risico te lopen om weg te zakken. De winter was comfortabel; niet echt nat en niet echt koud. En nu wachten we tot het gras genoeg groeit zodat er in de wei lekker voer staat waar de koeien en kalfjes even op vooruit kunnen.

Meestal koesteren we in april elke dag zonder regen zodat de plassen in de wei kunnen wegtrekken. Dit jaar zijn er weinig momenten geweest dat er grote plassen water in de wei stonden. De grond is nog lang niet hersteld van de droogte. We wachten gek genoeg op regen, regen dat we nu tekort komen voor een lekkere wei met sappig gras.

De meeste schapen en lammetjes hebben we inmiddels wel op de wei, mede dankzij de mogelijkheid om land van de buren hiervoor te gebruiken. De Lakenvelders moeten nog even wachten. Op zich niks geks, het is meestal eind april of begin mei voordat ze naar buiten kunnen. Maar met het mooie weer van de afgelopen week is het toch jammer dat de stal vol staat en veel weilanden leeg zijn. Niet alleen bij ons, maar laatst hoorde ik ook vertellen dat de koeien die aan het begin van de maand feestelijk naar buiten zijn gelaten, sinds die dag nog niet teruggezien zijn in de wei. Waarschijnlijk zijn wij niet de enige die wachten op meer gras.

De regen van gisteren is een verademing voor weiland en tuin en komend weekend verwachten we nog wat. Ik hou te veel van de zon en het is balen dat koningsdag nu weer zal verregenen anders zou ik me er toch bijna op verheugen. Hoewel, koukleumend langs kleedjes en kraampjes met zelfgebakken koek en cake is toch ook wel weer een bijzondere jeugdherinnering.